Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977 και τη νέα εκλογική νίκη της ΝΔ, ο Παναγής Παπαληγούρας, ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών.
Επρόκειτο για μια επί της ουσίας αναβάθμιση, καθώς, πέρα από όλα τα άλλα, η διπλωματική υπηρεσία της χώρας, καλούνταν να συμβάλει στις διαδικασίες ένταξης της χώρας, στην τότε ΕΟΚ, που τότε βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο.
Κάπου εκεί όμως άρχισε να εκδηλώνεται η σπάνια ασθένεια, που σύντομα θα τον υποχρέωνε να αποσυρθεί, όχι μόνο από την πολιτική, αλλά και τη δημόσια σφαίρα.
Σύμφωνα με μεταγενέστερες δημόσιες εκμυστηρεύσεις, τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίστηκαν στη διάρκεια συνεντεύξεων Τύπου, σε επίσημες επισκέψεις.
Επ’ αυτού ενημερώθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που καλούνταν να χειριστεί την περίπτωση του στενού του συνεργάτη, με την επιβαλλόμενη διακριτικότητα. Αφού δε βεβαιώθηκε, με πολλαπλές διασταυρώσεις, για τη σοβαρότητα της κατάστασης, προσπάθησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις, αποφεύγοντας επεξηγήσεις για την πραγματική αιτία της απομάκρυνσης, αυτό συνέβη στη διάρκεια ενός μίνι ανασχηματισμού, με αφορμή την είσοδο στην κυβέρνηση, το Μάϊο του 1978, των κεντρογενών Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Αθανάσιου Κανελλόπουλου.
Με την τοποθέτηση του πρώτου ως υπουργού Συντονισμού, ο Γεώργιος Ράλλης μετακινήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών. Ο ατυχής Παπαληγούρας, που δεν είχε ακόμη επίγνωση, της σοβαρότητας του προβλήματος που αντιμετώπιζε, αντέδρασε με μια οξύτατη δήλωση, που, όπως ήταν φυσικό, αξιοποιήθηκε δεόντως από την αντιπολίτευση.
Η πικρή πραγματικότητα όμως ήταν πως η μοίρα χτύπησε σκληρά τον Κορίνθιο πολιτικό, σε μια φάση -και ηλικιακά- της ζωής του, όπου θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα μεγαλύτερο ρόλο στην πολιτική ζωή. Αλλαι όμως αι βουλαί του Κυρίου κι έτσι αυτός ο προικισμένος πολιτικός και διανοούμενος, πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, αποτραβηγμένος στην κατοικία του, χωρίς να έχει πραγματοποιήσει καμία δημόσια εμφάνιση.
Ο Παναγής Παπαληγούρας συγκαταλεγόταν σίγουρα σ’ εκείνες τις φωτεινές εξαιρέσεις, στον χώρο της δεξιάς, που, ίσως, αν έφτανε ως την ηγεσία του κόμματός του, για την οποία ήταν κατά πάντα άξιος, ο χώρος του και γενικότερα η πολιτική ζωή να εξελίσσονταν διαφορετικά. Με περισσότερο φως.
Την παράδοσή του συνέχισε ο γιος του Αναστάσης Παπαληγούρας, για δυο περίπου δεκαετίες, αναλαμβάνοντας και κυβερνητικά αξιώματα, στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή, αφήνοντας το δικό του, αντίστοιχα φωτεινό αποτύπωμα, υπηρετώντας με ευσυνειδησία, μετριοπάθεια και μακριά από τις «πολλές συνάφειες του κόσμου» τον δημόσιο βίο, αποσυρόμενος εξίσου διακριτικά και αθόρυβα, όταν έκρινε ότι είχε έρθει εκείνη η ώρα.
Σε μια αντίστοιχη κατηγορία, των φωτεινών εξαιρέσεων, στον χώρο της Δεξιάς, θα συγκαταλέγαμε και τον Γιάννη Μπούτο.
The post Οι φωτεινές εξαιρέσεις appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.